Günler her ne getirirse getirsin, nefes aldığın müddetçe minnettar olacak bir şeyler var demektir. Unutma; hayat, sana verilmiş bir armağan ve bu armağana verebileceğin en güzel yanıt, kalpten bir teşekkür olabilir. Zihninin sözlerini geride bırak ve bugünün sana verdiklerine bak. Hayatı ilk kez tadıyormuşçasına, çocuksu bir merakla bak ona.
Gökyüzünün her an değişen coğrafyasına, akıp giden insan ve araç trafiğiyle hiçbir anı bir diğerine benzemeyen sokaklara bak mesela; hayatın hep değişim içinde olduğunu fark etmek ve direnç göstermemek adına... Karşılaştığın insanların yüzlerine bak, yaşı ne olursa olsun her birinin yüzünde ne hikayeler saklı… Aynaya bak sonra, kendi gözlerinin ta içine, uzun uzun, gözlerini kaçırmadan ama. Nesiller boyu sana aktarılmış olan hayatı gör. Ve teşekkür et. Kalbini aç günün getirdiklerine. Hayatta olanlara hala yanında oldukları için, olmayanlara sana bıraktığı izler ve tüm anılar için teşekkür et.
Bugün güzel bir gün olsun. Bugünü, sana verilmiş bir armağanmışçasına minnetle kabul et. Şükran duyduğun sürece 'öz'ünle bağlantıda kalabilrsin, çünkü "ego", bu duyguyla bir arada var olamaz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder