20 Kasım 2017 Pazartesi

Kocabahçe Glamping

Yoga'nın peşinde düştüğüm yollarda masallarla, masal anlatıcılarıyla, ilham verenlerle, kendini gerçekleştirme yoluna baş koyanlarla, kendini arayanlarla, yolun başında olanlarla, uzun süredir yolda olanlarla ve kendin olmuş sananlarla (üzgünüm, gerçekleri konuşuyoruz sinyorita!) tanıştım. Her zaman dediğim gibi böyle kampların en güzel armağanı tanıdığım yeni insanlar, 'aa ne farklı yaşanabiliyormuş bu dünyada' dedirten hayatlar.

Geldiğim yer Marmaris Bozburun'da, kara ulaşımı olmayan bir koy. Özenle tasarlanmış detaylarla dolu tatlı bir yer. Doğa ve konfor çok ustaca bir arada diye bir slogan bile uydurabilirim hatta! Mutlaka göz atın:

Kocabahçe Glamping. Denize o kadar yakın ki burada olmak sanki dev bir gemide olmak gibi. Ama tercihimi sorarsanız, doğada olmaya o kadar para vermek benim gibi bir kampçı için hazmetmesi zor bir durum. Ama çevremde kampçılığa özenip de ay böcek çıkarsa diyenlerdenseniz, lüks kamp arıyorsunuz, burası size göre. Bana sorarsanız ise şöyle; dünya bizim evimiz değil mi, neden içtiğimiz su, çadır kurduğumuz alan onca pahalı olmak zorunda? Böcek çıkacak tabii, doğada biz misafiriz onlara. "İnsan çıktı" diye hayıflanmak daha yerinde olur hatta.

Kamp Mey Elbi ve Elif İşcan'ın birlikte düzenlediği 'vahşi ruh ve yoga' kampı. Kampın detayına çok girmeyeceğim, çünkü hayal ettiğim gibi geçmedi diyerek özetleyeyim. Bazen bazı kavramların içi boşalınca ya da gereğinden fazla anlam yükleyince analitik tarafım isyan ediyor. Neyse, Mey'den öğreneceklerimin sonu gelmiyor, o ayrı.

En son ne zaman bir şeyi ilk kez yaptım? Bu soru belirdi ateş başında bir akşam sohbetinde. Kendini gerçekleştirmek, kendi sorumluluğunu almak, başkalarına ilham olabilmek, hayatı sayılarla okumak... Pek çok konu geldi geçti dört günde, iz bırakanlar bıraktı, bazılarıysa havaya karışıp uçtu, gitti. Kurtlarla Koşan Kadınlar'ı hala almamıştım. Notumu aldım, döner dönmez kütüphaneme ekliyorum. Ne zaman başlarım ne zaman bitiririm, bitirir miyim bilmiyorum ama adını çoktandır duyduğum bu kitapla burada tanıştım diyelim.


Bugün dönüş yolculuğu başlıyor, vedalar vedalaşmalar. Her veda bir başlangıç ve her başlangıç da bir veda barındırıyor içinde. 

4 haziran 2017














Hiç yorum yok:

Yorum Gönder